łakocie (język polski)
.jpg.webp)
łakocie (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
- (1.1) słodycze, słodkości
- (1.2) daw. w liczbie pojedynczej przysmak, specjał[1]
- (1.3) przen. rzeczy wartościowe, dające satysfakcję, szczęście, przede wszystkim w sensie duchowym[1]
- odmiana:
- (1.1-3) blp,
przypadek liczba mnoga mianownik łakocie dopełniacz łakoci celownik łakociom biernik łakocie narzędnik łakociami miejscownik łakociach wołacz łakocie - przykłady:
- (1.1) Ickowi smakują szabatowe łakocie.
- (1.3) Czytanie jej poezji zapewnia nam zaspokojenie zapotrzebowania na duchowe łakocie.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) candy
- białoruski: (1.1) ласункі lm, прысмакі lm
- rosyjski: (1.1) сладость ż
- wilamowski: (1.1) papinkja lm
- włoski: (1.1) dolciumi lm
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.