diakryt (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jęz. typogr. dodatkowy znak w postaci kropki, kreseczki, daszka, haczyka itp. umieszczany przy literze[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik diakryt diakryty dopełniacz diakrytu diakrytów celownik diakrytowi diakrytom biernik diakryt diakryty narzędnik diakrytem diakrytami miejscownik diakrycie diakrytach wołacz diakrycie diakryty - przykłady:
- (1.1) Przerzucił kilka kartek. Ani znaki akcentuacyjne, ani inne francuskie diakryty i abrewiatury nigdzie nie były dopisane ręcznie[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) znak diakrytyczny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. diakrytyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „diakryt” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Marek Krajewski, Głowa Minotaura, 2009, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.