destylacja (język polski)

destylacja (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌdɛstɨˈlaʦ̑ʲja], AS: [destylacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) chem. sposób rozdziału substancji wykorzystujący różnicę w prężnościach par (temperaturach wrzenia); zob. też destylacja w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	destylacja	destylacje
dopełniacz	destylacji	destylacji / przest. destylacyj[1]
celownik	destylacji	destylacjom
biernik	destylację	destylacje
narzędnik	destylacją	destylacjami
miejscownik	destylacji	destylacjach
wołacz	destylacjo	destylacje

przykłady:

(1.1) W celu rozdzielenia substancji naukowcy przeprowadzili destylację.

składnia:

kolokacje:

(1.1) destylacja frakcjonowana • destylacja prosta • destylacja z parą wodną • poddawać coś destylacji • przeprowadzać destylację • sucha destylacja • uzyskać coś w wyniku destylacji

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. destylat m, destylator m, destylarnia ż, destylatornia ż, destylowanie n, przedestylowanie n, wydestylowanie n

czas. destylować, przedestylować, wydestylować

przym. destylacyjny, destylowany, destylarniany, destylatorski, destylatowy

przysł. destylacyjnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) distillation
• baskijski: (1.1) destilazio
• białoruski: (1.1) дыстыляцыя ż
• bułgarski: (1.1) дестилация ż
• duński: (1.1) destillation w
• francuski: (1.1) distillation
• hiszpański: (1.1) destilación
• japoński: (1.1) 蒸留 (じょうりゅう, jouryuu)
• kataloński: (1.1) destil·lació ż
• litewski: (1.1) distiliacija
• niderlandzki: (1.1) Destillatie
• niemiecki: (1.1) Destillation ż
• nowogrecki: (1.1) απόσταξη ż
• rosyjski: (1.1) дистилляция ż
• serbski: (1.1) дестилација
• szwedzki: (1.1) destillation w
• ukraiński: (1.1) дистиляція ż
• węgierski: (1.1) desztilláció
• włoski: (1.1) distillazione ż

źródła: