defibrylacja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌdɛfʲibrɨˈlaʦ̑ʲja], AS: [defʹibrylacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) med. zabieg medyczny, którego celem jest przywrócenie akcji serca, polegający na przystawieniu elektrod defibrylatora i krótkotrwałym działaniu na organizm chorego prądem stałym
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik defibrylacja defibrylacje dopełniacz defibrylacji defibrylacji / przest. defibrylacyj[1] celownik defibrylacji defibrylacjom biernik defibrylację defibrylacje narzędnik defibrylacją defibrylacjami miejscownik defibrylacji defibrylacjach wołacz defibrylacjo defibrylacje - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. defibrylator m
- przym. defibrylacyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) desfibrilazio
- bułgarski: (1.1) дефибрилация ż
- rosyjski: (1.1) дефибрилляция ż
- słowacki: (1.1) defibrilácia ż
- ukraiński: (1.1) дефібриляція ż
- źródła:
- ↑
Hasło „defibrylacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.