długodzioby (język polski)
długodzioby (1.1) ptak
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) taki, który posiada długi dziób
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik długodzioby długodzioba długodziobe długodziobi długodziobe dopełniacz długodziobego długodziobej długodziobego długodziobych celownik długodziobemu długodziobej długodziobemu długodziobym biernik długodziobego długodzioby długodziobą długodziobe długodziobych długodziobe narzędnik długodziobym długodziobą długodziobym długodziobymi miejscownik długodziobym długodziobej długodziobym długodziobych wołacz długodzioby długodzioba długodziobe długodziobi długodziobe - przykłady:
- (1.1) Widzę nurkujące co chwilę tracze nurogęsi, tracze długodziobe i bielaczki[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) szlamiec długodzioby • perkozek długodzioby • piaskownik długodzioby • miodopijek długodzioby • pajęczak długodzioby • fruczek długodzioby • głowienka długodzioba • sieweczka długodzioba • orzechówka długodzioba • sawanka długodzioba
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) krótkodzioby
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) даўгадзюбы
- esperanto: (1.1) longbeka
- rosyjski: (1.1) длинноклювый
- ukraiński: (1.1) довгодзьобий
- źródła:
- ↑ JACEK TYBLEWSKI, Dziennik Polski, 18/02/2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.