nurkować (język polski)

dziewczyna nurkuje (1.1)
pingwiny nurkują (1.1)
technik nurkuje (1.2) pod poszycie
wymowa:
IPA: [nurˈkɔvaʨ̑], AS: [nurkovać]
znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) pływać pod powierzchnią wody
(1.2) przen. pot. wchodzić pod coś chowając się
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Dziś na basenie dzieci uczyły się nurkować.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nurek m, nur m, nurzec mzw, nurkowanie n, zanurkowanie n, nurzanie n
czas. zanurkować ndk.
przym. nurkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.