czwartkowy (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ʧ̑fartˈkɔvɨ], AS: [čfartkovy], zjawiska fonetyczne: post. utr. dźw.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) związany z czwartkiem; dziejący się w czwartek
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik czwartkowy czwartkowa czwartkowe czwartkowi czwartkowe dopełniacz czwartkowego czwartkowej czwartkowego czwartkowych celownik czwartkowemu czwartkowej czwartkowemu czwartkowym biernik czwartkowego czwartkowy czwartkową czwartkowe czwartkowych czwartkowe narzędnik czwartkowym czwartkową czwartkowym czwartkowymi miejscownik czwartkowym czwartkowej czwartkowym czwartkowych wołacz czwartkowy czwartkowa czwartkowe czwartkowi czwartkowe nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Każde czwartkowe popołudnia spędzamy razem z wnukami.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) obiady czwartkowe
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. czwartek m
- przym. czwarty
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) чацвярговы
- bułgarski: (1.1) четвъртъчен
- czeski: (1.1) čtvrteční
- esperanto: (1.1) ĵaŭda
- niemiecki: (1.1) w złożeniach Donnerstags-
- rosyjski: (1.1) четверговый
- słowacki: (1.1) štvrtkový
- ukraiński: (1.1) четверговий
- węgierski: (1.1) csütörtöki
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.