czumak (język polski)
czumacy (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈʧ̑ũmak], AS: [čũmak], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. ukraiński chłop zajmujący się przewozem towarów, przede wszystkim soli, na wozach zaprzężonych w woły; zob. też czumacy w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik czumak czumacy dopełniacz czumaka czumaków celownik czumakowi czumakom biernik czumaka czumaków narzędnik czumakiem czumakami miejscownik czumaku czumakach wołacz czumaku czumacy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. czumactwo n
- przym. czumacki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) ukr. чумак (czumák)[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- ukraiński: (1.1) чума́к m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.