czujka (język polski)

czujka (1.1)
czujka (1.2) dymu
wymowa:
IPA: [ˈʧ̑ujka], AS: ui ̯ka]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wojsk. żołnierz lub oddział na wysuniętym stanowisku wartowniczym lub podczas zwiadu; zob. też czujka (wojsko) w Wikipedii
(1.2) techn. urządzenie wykrywające zmianę jakiejś wielkości fizycznej
(1.3) zdrobn. od: czuja (okrycie wierzchnie)
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) warta, czaty, rzad. czujek
(1.2) czujnik, sensor, detektor, wykrywacz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1-2)
rzecz. czujek m, czujnik m, czujność ż, czucie n, poczucie n
czas. czuć, poczuć
przym. czujny, czujnikowy
przysł. czujnie
(1.3)
rzecz. czuja ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.3) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: czuja
  • hiszpański: (1.1) explorador m, vigía m; (1.2) detector m
  • nowogrecki: (1.1) ανιχνευτής m; (1.2) ανιχνευτής m
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.