czterokrotny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌʧ̑tɛrɔˈkrɔtnɨ], AS: [čterokrotny], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik^[1]

(1.1) odbywający się / powtarzający się cztery razy

(1.2) taki, który osiągnął / zdobył / robił coś cztery razy

(1.3) cztery razy większy bądź mniejszy od czegoś

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	czterokrotny		czterokrotna	czterokrotne	czterokrotni	czterokrotne
dopełniacz	czterokrotnego		czterokrotnej	czterokrotnego	czterokrotnych
celownik	czterokrotnemu		czterokrotnej	czterokrotnemu	czterokrotnym
biernik	czterokrotnego	czterokrotny	czterokrotną	czterokrotne	czterokrotnych	czterokrotne
narzędnik	czterokrotnym		czterokrotną	czterokrotnym	czterokrotnymi
miejscownik	czterokrotnym		czterokrotnej	czterokrotnym	czterokrotnych
wołacz	czterokrotny		czterokrotna	czterokrotne	czterokrotni	czterokrotne
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. czterokrotność ż

przysł. czterokrotnie, czterykroć

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Według dawniejszej terminologii wyraz zaliczano do liczebników wielokrotnych.

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) чатырохкратны, чатырохразовы; (1.2) чатырохкратны, чатырохразовы; (1.3) чатырохкратны, чатырохразовы
• bułgarski: (1.1) четирикратен; (1.2) четирикратен
• esperanto: (1.1) kvarobla
• ukraiński: (1.1) чотирикратний, чотириразовий; (1.3) чотирикратний, чотириразовий

źródła: