cyrylica (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌʦ̑ɨrɨˈlʲiʦ̑a], AS: [cyrylʹica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) jęz. alfabet używany do zapisu niektórych języków słowiańskich; zob. też cyrylica w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) [1]
przypadek liczba pojedyncza mianownik cyrylica dopełniacz cyrylicy celownik cyrylicy biernik cyrylicę narzędnik cyrylicą miejscownik cyrylicy wołacz cyrylico - przykłady:
- (1.1) W archiwum było sporo dokumentów na temat naszej miejscowości, niestety większość pisana cyrylicą.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Cyryl
- przym. cyrylicki, cyrylijski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od imienia Cyryl (łac. Cyrillus, gr. Κύριλλος (Kýrillos) – imię św. Cyryla)[2]
- uwagi:
- por. głagolica • grażdanka
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Cyrillic
- arabski: (1.1) كيريلية
- białoruski: (1.1) кірыліца ż
- bułgarski: (1.1) кирилица ż
- chorwacki: (1.1) ćirilica
- czeski: (1.1) cyrilice ż
- francuski: (1.1) cyrillique m
- kabylski: (1.1) ssirilik
- kaszubski: (1.1) cërëlicã ż
- rosyjski: (1.1) кириллица ż
- serbski: (1.1) ћирилица ż
- slovio: (1.1) Kirilik (Кирилик)
- słowacki: (1.1) cyrilika ż, cyrilské písmo n
- tajski: (1.1) อักษรซีริลลิก
- ukraiński: (1.1) кирилиця ż
- włoski: (1.1) alfabeto cirillico m
- źródła:
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „cyrylica” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.