cypel (język polski)
cypel (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈʦ̑ɨpɛl], AS: [cypel]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) geogr. ląd mocno wysunięty w morze lub inny zbiornik wodny
- (1.2) geogr. wybiegnięcia terytorium państwa w głąb innych państw sąsiednich
- (1.3) przen. coś wystającego
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) cypel aski • cypel broumowski • cypel frydlancki • cypel jawornicki • cypel osobłoski • cypel szluknowski
- synonimy:
- (1.1) przylądek
- (1.2) worek
- (1.3) występ, koniuszek
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) niem. Zipfel → koniuszek[1]
- (1.2-3) od (1.1)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) panhandle, salient, spur
- białoruski: (1.1) мыс m
- czeski: (1.1) mys m; (1.2) výběžek m
- esperanto: (1.1) terlango
- hiszpański: (1.1) cabo m
- kaszubski: (1.1) cëpel m
- niemiecki: (1.2) Zipfel m
- rosyjski: (1.1) стрелка ż; (1.2) выступ m
- słowacki: (1.2) výbežok m
- ukraiński: (1.2) виступ m
- węgierski: (1.2) kiszögellés
- źródła:
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 48.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.