constitutive (język angielski)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) składowy, będący częścią (czegoś)[1]
(1.2) istotny, będący głównym składnikiem[1], konstytutywny
(1.3) praw. ustanawiający, powołujący, konstytutywny[2]
(1.4) chem. określony przez układ wiązań chemicznych (o właściwościach fizycznych)[2]
(1.5) biochem. wytwarzany w sposób ciągły (niezależnie od potrzeb[1] lub stężenia substratu)[2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) constitutive element
(1.4) constitutive properties
(1.5) constitutive enzyme
synonimy:
(1.1) constituent
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. constitute
rzecz. constitution, constituent
przym. constituent, constitutional
przysł. constitutively
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „constitutive” w: Lexico. The English Dictionary, Oxford University Press.
  2. 1 2 3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać The Free Dictionary by Farlex.

constitutive (język francuski)

wymowa:
IPA: /kɔ̃s.ti.ty.tiv/
znaczenia:

przymiotnik, forma fleksyjna

(1.1) ż lp od zob. constitutif
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

constitutive (interlingua)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) istotny, konstytuujący, składowy
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.