citara (język hiszpański)
- wymowa:
- IPA: [θi.ˈta.ɾa]
- IPA: [si.ˈta.ɾa] (dialekty z utożsamieniem s-z)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) bud. ściana boczna[1] szerokości cegły[2]
- (1.2) wojsk. oddziały tworzące szyk na skrzydłach głównego korpusu[2]
czasownik, forma fleksyjna
- (2.1) 1. os. lp (yo) czasu przeszłego prostego (I) (pretérito imperfecto) trybu łączącego (subjuntivo) od citar
- (2.2) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu przeszłego prostego (I) (pretérito imperfecto) trybu łączącego (subjuntivo) od citar
- odmiana:
- (1.1-2) lp citara; lm citaras
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) acitara
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. citarilla ż, citarón m, acitara ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1-2) arab. Hiszp. assitára < arab. سِتَارَةٌ (sitārah)[2] → osłona, zasłona
- uwagi:
- źródła:
citara (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) muz. cytra[1][2]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. citarista m, citaristka ż
- przym. citarový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „citara” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 68.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.