cieć (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ʨ̑ɛ̇ʨ̑], AS: [ćėć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) posp. pogard. gospodarz domu
- (1.2) daw. gw. więz. stróż[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cieć ciecie dopełniacz ciecia cieciów celownik cieciowi cieciom biernik ciecia cieciów narzędnik cieciem cieciami miejscownik cieciu cieciach wołacz cieciu ciecie - przykłady:
- (1.1) Nasz blok ma nowego ciecia, który odśnieża wszystkie schody i chodniki.
- (1.1) Zapytał, co to może oznaczać, bo jako cieć to i owo musi wiedzieć.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) dozorca, gospodarz, stróż
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- może st.pol. cieść[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- hiszpański: (1.1) cancerbero m, portero m
- źródła:
- ↑ Słowniczek gwary więziennej, „Język Polski” nr 10/1913, s. 297.
- ↑
Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.