chemia organiczna (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈxɛ̃mʲja ˌɔrɡãˈɲiʧ̑na], AS: [χẽmʹi ̯a orgãńična], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński
- (1.1) chem. dział chemii zajmujący się związkami organicznymi jak np. węglowodory czy alkohole; zob. też chemia organiczna w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) związek zgody;
przypadek liczba pojedyncza mianownik chemia organiczna dopełniacz chemii organicznej celownik chemii organicznej biernik chemię organiczną narzędnik chemią organiczną miejscownik chemii organicznej wołacz chemio organiczna - przykłady:
- (1.1) Kupiłem książkę dotyczącą chemii organicznej, z której muszę przygotować się do egzaminu.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) chemia nieorganiczna
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) organiese chemie
- angielski: (1.1) organic chemistry
- arabski: (1.1) كيمياء عضوية
- baskijski: (1.1) kimika organiko
- białoruski: (1.1) арганічная хімія ż
- bośniacki: (1.1) organska hemija
- bułgarski: (1.1) органична химия ż
- francuski: (1.1) chimie organique
- hiszpański: (1.1) química orgánica ż
- japoński: (1.1) 有機化学 (ゆうきかがく, yūkikagaku)
- niemiecki: (1.1) Organische Chemie ż
- portugalski: (1.1) química orgânica
- rosyjski: (1.1) органическая химия ż
- tajski: (1.1) เคมีอินทรีย์
- turecki: (1.1) organik kimya
- ukraiński: (1.1) органічна хімія ż
- włoski: (1.1) chimica organica ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.