węglowodór (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. związek chemiczny organiczny złożony wyłącznie z atomów węgla i wodoru; zob. też węglowodory w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	węglowodór	węglowodory
dopełniacz	węglowodoru	węglowodorów
celownik	węglowodorowi	węglowodorom
biernik	węglowodór	węglowodory
narzędnik	węglowodorem	węglowodorami
miejscownik	węglowodorze	węglowodorach
wołacz	węglowodorze	węglowodory

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) węglowodór alifatyczny / węglowodór aromatyczny / węglowodór nasycony / węglowodór nienasycony

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. węglowodorowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) hydrocarbon
• białoruski: (1.1) вуглевадарод m
• bułgarski: (1.1) въглеводород m
• chiński standardowy: (1.1) tradycyjny 烴, uproszczony 烃 (tīng)
• chorwacki: (1.1) ugljikovodik m
• czeski: (1.1) uhlovodík m
• duński: (1.1) kulbrinte w
• esperanto: (1.1) hidrokarbono
• estoński: (1.1) süsivesinik
• fiński: (1.1) hiilivety
• francuski: (1.1) hydrocarbure m
• hiszpański: (1.1) hidrocarburo m
• japoński: (1.1) 炭化水素 (たんかすいそ, tanka suiso)
• koreański: (1.1) 탄화수소 (tanhwasuso)
• litewski: (1.1) angliavandenilis m
• łaciński: (1.1) hydrocarboneum n
• łotewski: (1.1) ogļūdeņradis m
• niderlandzki: (1.1) koolwaterstof ż/m
• niemiecki: (1.1) Kohlenwasserstoff m
• norweski (bokmål): (1.1) hydrokarbon n
• norweski (nynorsk): (1.1) hydrokarbon n
• norweski (riksmål): (1.1) hydrokarbon n
• nowogrecki: (1.1) υδρογονάνθρακας m
• portugalski: (1.1) hidrocarboneto m
• rosyjski: (1.1) углеводород m
• rumuński: (1.1) hidrocarbură ż
• słowacki: (1.1) uhľovodík m
• słoweński: (1.1) ogljikovodik m
• szwedzki: (1.1) kolväte n
• turecki: (1.1) hidrokarbon
• ukraiński: (1.1) вуглеводень m
• węgierski: (1.1) szénhidrogén
• wietnamski: (1.1) hyđrocacbon
• włoski: (1.1) idrocarburo m

źródła: