cebularz (język polski)
cebularz (1.1)
_1.jpg.webp)
cebularze (2.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (2.1) kulin. bułka lub pszenny placek z przypieczoną na wierzchu cebulą; zob. też cebularz w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cebularz cebularze dopełniacz cebularza cebularzy celownik cebularzowi cebularzom biernik cebularza cebularzy narzędnik cebularzem cebularzami miejscownik cebularzu cebularzach wołacz cebularzu cebularze - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cebularz cebularze dopełniacz cebularza cebularzy celownik cebularzowi cebularzom biernik cebularz cebularze narzędnik cebularzem cebularzami miejscownik cebularzu cebularzach wołacz cebularzu cebularze - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (2.1) cebularz lubelski / zamojski
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) rolnik
- (2.1) pieczywo
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- (2.1) ciasto, cebula
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cebula ż, cebulactwo n, cebulka ż, cebulica ż, Cebulówka ż, cebulanka ż, cebulówka ż, cebularka ż
- przym. cebulowy, cebulasty, cebulowaty, cebulacki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. cebula + -arz
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.