bułany (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) o koniu płowy, żółtawobrązowy, z czarną grzywą i ogonem
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Biegnie konik bułany przez łąki i przez łany, przez kurze i przez kwiatyw nieznane biegnie światy.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) izabelowy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bułanek m, bułanka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
ros. буланый, ukr. була́ний < tur. bulan[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. B. Leśmian, Klechdy sezamowe. Baśń o pięknej Parysadzie i o ptaku Bulbulezarze
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „bułany” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.