brokat (język polski)
brokat (1.1)
brokat (1.2)
- wymowa:
- IPA: [ˈbrɔkat], AS: [brokat]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) połyskliwe drobinki używane m.in. do zdobienia przedmiotów oraz do produkcji kosmetyków upiększających; zob. też brokat (ozdoba) w Wikipedii
- (1.2) włók. kraw. jedwabna tkanina z wypukłym, wzorem, przetykana złotą lub srebrną nicią; zob. też brokat (tkanina) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik brokat brokaty dopełniacz brokatu brokatów celownik brokatowi brokatom biernik brokat brokaty narzędnik brokatem brokatami miejscownik brokacie brokatach wołacz brokacie brokaty - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. brokatowy
- rzecz. brokacik mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zob. też brokat w Wikipedii
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) glitter; (1.2) brocade
- bułgarski: (1.2) брокат m
- czeski: (1.2) brokát m
- niemiecki: (1.1) Glitter m; (1.2) Brokat m
- słowacki: (1.2) brokát m
- włoski: (1.1) glitter m; (1.2) broccato m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.