bretnal (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈbrɛtnal], AS: [bretnal]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) bud. gwóźdź o płaskim i dużym łebku do przybijania papy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bretnal bretnale dopełniacz bretnala bretnali celownik bretnalowi bretnalom biernik bretnal[1] bretnale narzędnik bretnalem bretnalami miejscownik bretnalu bretnalach wołacz bretnalu bretnale - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) bratnal
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) gwóźdź
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bretnalówka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Brettnagel[2], niem. Brett + Nagel (deska + gwóźdź)[3][4]
- uwagi:
- inna pisownia bratnal
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „bretnal” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 38.
- ↑ Hasło „bretnal” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
- ↑
Hasło „bratnal” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.