bovinus (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) bydlęcy, wołowy, krowi[1]
- odmiana:
- (1.1) bovīn|us, ~a, ~um (deklinacja I-II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik bovīnus bovīna bovīnum bovīnī bovīnae bovīna dopełniacz bovīnī bovīnae bovīnī bovīnōrum bovīnārum bovīnōrum celownik bovīnō bovīnae bovīnō bovīnīs biernik bovīnum bovīnam bovīnum bovīnōs bovīnās bovīna ablatyw bovīnō bovīnā bovīnō bovīnīs wołacz bovīne bovīna bovīnum bovīnī bovīnae bovīna - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) bubulinus, bubulus, bovilis, bovarius, bovillus
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bos m/ż, bovicidium n, bovile n, bubalus m, bubile n, bovile n, Bubona ż, bubsequa m, bubula ż, bubulcarius m, bubulcus m
- przym. bovarius, bovillus, bubulus
- przysł. bovatim
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. bos + -inus; źródłosłów dla ang. bovine, arum. buin, franc. bovin, hiszp. bovino, katal. boví, katal. buina, port. bovino, prow. boïn, prow. bovin, rum. bovin, wł. bovino, wł. buino
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Słownik łacińsko-polski, tomy I-V, praca zbiorowa pod red. Mariana Plezi, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1959-1979, ISBN 8301009241.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.