biurokrata (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) urzędnik ściśle przestrzegający i wymagający przestrzegania kwestii formalnych
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik biurokrata biurokraci dopełniacz biurokraty biurokratów celownik biurokracie biurokratom biernik biurokratę biurokratów narzędnik biurokratą biurokratami miejscownik biurokracie biurokratach wołacz biurokrato biurokraci depr. M. i W. lm: (te) biurokraty - przykłady:
- (1.1) Mam nadzieję, że biurokratom i politykom nie uda się zdusić ich entuzjazmu i ducha bojowego.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) bezduszny / tępy biurokrata
- synonimy:
- (1.1) pogard. urzędas, barnakla, gryzipiórek, pąkla
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) urzędnik, formalista
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) biurokracja
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. biurokracja ż, biurokratyzm mrz, biurokratyczność ż, biurokratyzacja ż, biurokratyzowanie n, zbiurokratyzowanie n, biurokratycznienie n
- forma żeńska biurokratka ż
- czas. biurokratyzować ndk., zbiurokratyzować dk., biurokratycznieć ndk.
- przym. biurokratyczny
- przysł. biurokratycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. bureaucrate[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bureaucrat, barnacle, paper-pusher, paper-shuffler, bryt. pen pusher, amer. pencil pusher
- białoruski: (1.1) бюракрат m
- bułgarski: (1.1) бюрократ m
- duński: (1.1) bureaukrat w
- francuski: (1.1) bureaucrate m
- hiszpański: (1.1) burócrata m
- kataloński: (1.1) buròcrata m
- rosyjski: (1.1) бюрокра́т m
- ukraiński: (1.1) бюрократ m
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.