bezduszny (język polski)

wymowa:
IPA: [bɛzˈduʃnɨ], AS: [bezdušny]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający nieczuły i bezwzględny stosunek do otoczenia lub wyrażający taki stosunek[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) To najbardziej bezduszna osoba jaką znam; wszystkich wyzywa i poniża.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) czuły, delikatny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bezduszność ż
przysł. bezdusznie
związki frazeologiczne:
bezduszna lalka
etymologia:
pol. bez + duszny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „bezduszny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.