bicykl (język polski)
bicykl (1.1)
bicykl (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈbʲiʦ̑ɨkl̥], AS: [bʹicykl̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) transp. hist. dawny rower, zwykle o kołach różnej wielkości; zob. też bicykl w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bicykl bicykle dopełniacz bicykla bicykli / bicyklów celownik bicyklowi bicyklom biernik bicykl bicykle narzędnik bicyklem bicyklami miejscownik bicyklu bicyklach wołacz bicyklu bicykle - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) przest. bicyklet
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) rower
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bicyklet m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) franc. bicycle < łac. bis + gr. κύκλος (kýklos) → dwa razy + koło[1][2]
- uwagi:
- zobacz też: monocykl • bicykl • tricykl • kwadrycykl • welocyped
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) penny-farthing
- czeski: (1.1) bicykl m
- duński: (1.1) velocipede w, væltepeter w
- francuski: (1.1) grand-bi m
- hiszpański: (1.1) biciclo m
- ido: (1.1) biciklego
- kataloński: (1.1) bicicle m
- niderlandzki: (1.1) hoge bi m
- niemiecki: (1.1) Hochrad n
- szwedzki: (1.1) höghjuling w
- włoski: (1.1) biciclo m
- źródła:
bicykl (język czeski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) bicykl
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bicykl bicykly dopełniacz bicyklu bicyklů celownik bicyklu bicyklům biernik bicykl bicykly wołacz bicykle bicykly miejscownik bicyklu bicyklech narzędnik bicyklem bicykly - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) jízdní kolo, velociped
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.