benefis (język polski)
- wymowa:
- IPA: [bɛ̃ˈnɛfʲis], AS: [bẽnefʹis], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) teatr. przedstawienie organizowane na cześć artysty obchodzącego znaczący jubileusz pracy artystycznej; zob. też benefis w Wikipedii
- (1.2) daw. impreza, której celem jest dodatkowe wynagrodzenie aktorów
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik benefis benefisy dopełniacz benefisu benefisów celownik benefisowi benefisom biernik benefis benefisy narzędnik benefisem benefisami miejscownik benefisie benefisach wołacz benefisie benefisy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. benefisant m, benefisantka ż
- przym. benefisowy
- związki frazeologiczne:
- na czyjś benefis
- etymologia:
- franc. bénéfice[1] < łac. beneficium[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) бенефис m
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „benefis” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.