benedictio (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) rel. błogosławieństwo
- (1.2) rel. pobłogosławienie
- (1.3) wychwalanie, chwalenie, uwielbianie
- odmiana:
- (1) benedictiō, benedictiōnis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik benedictiō benedictiōnēs dopełniacz benedictiōnis benedictiōnum celownik benedictiōnī benedictiōnibus biernik benedictiōnem benedictiōnēs ablatyw benedictiōne benedictiōnibus wołacz benedictiō benedictiōnēs - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) maledictio
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Benedicta ż, Benedictus m
- czas. benedico
- przym. benedictus
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. benedico + -tio
- źródłosłów dla ang. benediction, ang. benison, bret. bennozh, franc. bénédiction, galic. beizón, galic. bendición, hiszp. bendición, irl. beannacht, katal. benedicció, korn. bennath, język manx bannaght, port. bênção, st.franc. beneïson, st.irl. bennacht, gael. beannachd, wal. bendith, wł. benedizione
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.