barszcz z rurą (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. barszcz czerwony gotowany na mięsie, podawany z kością szpikową[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Barszcz z rurą już na stole! — zawołał stary ogrodnik, wszedłszy do gabinetu jegomości[2].
(1.1) Zażywając tabakę lub paląc fajkę popijali grzane piwo lub zajadali barszcz z rurą, białogłowom zalecając kwiat lipowy i rumianek[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) barszcz czerwony
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
(1.1) pogard. rura do barszczu; przysłowia: kiep barszcz bez rury[4]
etymologia:
uwagi:
rura tu jako dawne potoczne określenie kości szpikowej[1].
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 Małgorzata Szubert: Leksykon rzeczy minionych i przemijających, Wydawnictwo Muza, Warszawa 2004, s. 20.
  2. ↑ Cyprian Kamil Norwid, Łaskawy opiekun, czyli Bartłomiej Alfonsem, Warszawa 1934.
  3. ↑ Franciszek Galiński, Gawędy o Warszawie, PIW, Warszawa 1960. s. 123.
  4. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, Druk Emila Skiwskiego, Warszawa 1889–1894.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.