bankier (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) właściciel lub dyrektor banku[1]
(1.2) karc. gracz trzymający bank
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Były bankier został nowym premierem Grecji.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) finansista
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bank m, bankowiec m, bankierz m, bankierstwo n
forma żeńska bankierka
przym. bankowy, bankierski
przysł. bankowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Bankier, franc. banquier[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „bankier” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.