balkoning (język polski)
- wymowa:
- IPA: [balˈkɔ̃ɲĩŋk], AS: [balkõńĩŋk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• -nk-
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) skakanie do basenu z balkonu hotelowego
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik balkoning dopełniacz balkoningu celownik balkoningowi biernik balkoning narzędnik balkoningiem miejscownik balkoningu wołacz balkoningu - przykłady:
- (1.1) 25-latek zginął skacząc z siódmego piętra hotelu do basenu na hiszpańskiej Ibizie (…) To już szósta tego lata ofiara śmiertelna tzw. balkoningu…[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. balkoningowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) ang. balconing < ang. balcony + -ing
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) balconing
- źródła:
- ↑ artykuł „Balkoning - śmiertelna «zabawa» młodzieży” na wprost.pl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.