badziewie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [baˈʥ̑ɛvʲjɛ], AS: [baʒ́evʹi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) pot. rzecz tandetna, źle wykonana[1], bezwartościowa
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik badziewie badziewia dopełniacz badziewia badziewi celownik badziewiu badziewiom biernik badziewie badziewia narzędnik badziewiem badziewiami miejscownik badziewiu badziewiach wołacz badziewie badziewia - przykłady:
- (1.1) Ten proszek z marketu to chyba jakieś badziewie!
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) war. badziew; barachło, tandeta, szmelc, szajs, chłam, dziadostwo, bubel
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. badziew m, badziewiak m, badziewiara ż, badziewstwo n, badziewność ż, badziewiowatość ż, badziewiarskość ż
- przym. badziewny, badziewiowaty, badziewiasty
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „badziewie” w: Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 24.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.