backbone (język angielski)

backbone (1.1)

wymowa:

bryt. IPA: /ˈbækˌbəʊn/, SAMPA: /"b{k%b@Un/

amer. IPA: /ˈbækˌboʊn/ lub /ˈbækˌbɔʊn/

wymowa amerykańska

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) anat. kręgosłup^[1]

(1.2) przen. kręgosłup, trzon, podstawa, filar, oś^[1]

(1.3) przen. hart, siła, mocny charakter^[1]

(1.4) inform. szkielet sieci^[1]

odmiana:

(1.1-4) lp backbone; lm backbones

przykłady:

(1.2) Before automobiles, railroads were the backbone of commerce. → Przed samochodami, kolej była dźwignią handlu.

(1.3) He would make a good manager if he had a little more backbone. → Byłby z niego dobry menadżer, gdyby miał odrobinę więcej hartu ducha.

składnia:

kolokacje:

(1.1) sb to the backbone → ktoś do szpiku kości

(1.2) to be the backbone of a group → stanowić trzon grupy

(1.3) to have the / no backbone to do sth → mieć / nie mieć wystarczająco siły, hartu, by coś zrobić

synonimy:

(1.1) spine

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. back, backing, backwardness

czas. back

przym. back, backward

przysł. back, backward, backwards

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) ang. back + bone → plecy + kość

(1.2-4) od (1.1)

uwagi:

źródła: