babsztyl (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈbapʃtɨl], AS: [bapštyl], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) pogard. o kobiecie brzydkiej lub niesympatycznej
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik babsztyl babsztyle dopełniacz babsztyla babsztyli / babsztylów celownik babsztylowi babsztylom biernik babsztyla babsztyle narzędnik babsztylem babsztylami miejscownik babsztylu babsztylach wołacz babsztylu babsztyle - przykłady:
- (1.1) Ten wstrętny babsztyl znów zablokował mój samochód na parkingu.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) głupi / gruby / okropny / paskudny / pyskaty / szpetny / wredny babsztyl
- synonimy:
- (1.1) babon, babsko; książk. megiera; przen. krowa; reg. śl. murchla
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) kobieta
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. baba ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. baba < prasł. *baba
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cow, shrew
- białoruski: (1.1) бабішча ż
- esperanto: (1.1) virinaĉo
- niemiecki: (1.1) Zicke ż
- włoski: (1.1) megera ż, strega ż, donnaccia ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.