błogi (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) sprawiający zadowolenie lub przyjemność, świadczący o zadowoleniu lub przyjemności
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik błogi błoga błogie błodzy błogie dopełniacz błogiego błogiej błogiego błogich celownik błogiemu błogiej błogiemu błogim biernik błogiego błogi błogą błogie błogich błogie narzędnik błogim błogą błogim błogimi miejscownik błogim błogiej błogim błogich wołacz błogi błoga błogie błodzy błogie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) błogi nastrój / spokój / sen • błogi uśmiech
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miły
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. błogość ż
- przysł. błogo
- związki frazeologiczne:
- w błogiej nieświadomości
- etymologia:
- prasł. *bolgъ → 'dobry, miły'[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- hiszpański: (1.1) agradable, placentero, encantador
- włoski: (1.1) beato
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.