attyka (język polski)
attyka (1.1)
- wymowa:
- IPA: [atˈːɨka], AS: [a•tyka], zjawiska fonetyczne: gemin.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) archit. górny element budynku w postaci ścianki, balustrady lub rzędu sterczyn osłaniający dach; zob. też attyka (architektura) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik attyka attyki dopełniacz attyki attyk celownik attyce attykom biernik attykę attyki narzędnik attyką attykami miejscownik attyce attykach wołacz attyko attyki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. attique [(étage) attique], od gr. Ἀττικός (Attikós)[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) attic, parapet
- francuski: (1.1) étage attique m, attique m
- hiszpański: (1.1) ático m
- niemiecki: (1.1) Attika ż
- ukraiński: (1.1) аттик m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.