asylant (język duński)

wymowa:
IPA: [asyˈlanˀd]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) azylant (osoba ubiegająca się o azyl)
odmiana:
(1.1) en asylant, asylanten, asylanter, asylanterne
przykłady:
(1.1) Hvis Polen afviser at modtage asylanter fra græske lejre, må Polen således sørge for asylanternes hjemsendelse eller give dem en midlertidig opholdstilladelse.[1] → Jeśli Polska odmawia przyjmowania azylantów z greckich obozów, musi zorganizować repatriację tych osób lub udzielić im zezwolenia na pobyt czasowy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) asylsøger, asylansøger,
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. asyl n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ S. Skafte: Ny migrantplan fra EU (da). 2020-10-04. [dostęp 2021-04-02].

asylant (język norweski (bokmål))

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) azylant (osoba ubiegająca się o azyl)
(1.2) azylant (osoba, której udzielono azylu)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. asyl n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

asylant (język norweski (nynorsk))

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) azylant (osoba ubiegająca się o azyl)
(1.2) azylant (osoba, której udzielono azylu)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. asyl n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.