repatriacja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌrɛpaˈtrʲjaʦ̑ʲja], AS: [repatrʹi ̯acʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) książk. powrót do ojczystego kraju; zob. też repatriacja w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik repatriacja repatriacje dopełniacz repatriacji repatriacji / przest. repatriacyj[1] celownik repatriacji repatriacjom biernik repatriację repatriacje narzędnik repatriacją repatriacjami miejscownik repatriacji repatriacjach wołacz repatriacjo repatriacje - przykłady:
- (1.1) Czytam jej artykuł o repatriacji Polaków z ZSRR.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) reemigracja
- antonimy:
- (1.1) emigracja
- hiperonimy:
- (1.1) powrót, migracja
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. repatriant m, repatriantka ż, repatriowanie n
- czas. repatriować się
- przym. repatriacyjny, repatriancki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. repatriation[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) repatriation
- białoruski: (1.1) рэпатрыяцыя ż
- bułgarski: (1.1) репатриация ż
- chiński standardowy: (1.1) 回国 (huíguó)
- francuski: (1.1) rapatriement m
- hiszpański: (1.1) repatriación ż
- łotewski: (1.1) repatriācija ż
- nowogrecki: (1.1) παλιννόστηση ż
- rosyjski: (1.1) репатриация ż
- ukraiński: (1.1) репатріація ż
- źródła:
- ↑
Hasło „repatriacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑
Hasło „repatriacja” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.