areał (język polski)
- wymowa:
- IPA: [aˈrɛaw], AS: [areau̯]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) roln. leśn. powierzchnia gruntu
- (1.2) zool. bot. obszar występowania określonego gatunku
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik areał areały dopełniacz areału areałów celownik areałowi areałom biernik areał areały narzędnik areałem areałami miejscownik areale areałach wołacz areale areały - przykłady:
- (1.1) W areale upraw przeważają kultury zbożowe.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1-2) powierzchnia, teren
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. areałowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Areal < łac. area[1] → powierzchnia, plac
- uwagi:
- przymiotnik „arealny” nie pochodzi od tego wyrazu (pol. a- + realny)
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) арэал m; (1.2) арэал m
- bułgarski: (1.2) ареал m
- esperanto: (1.1) areo
- interlingua: (1.1) area
- ukraiński: (1.1) ареал m
- źródła:
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 27.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.