alegoreza (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌalɛɡɔˈrɛza], AS: [alegoreza], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) liter. dwustopniowy sposób interpretacji znaków polegający na odczytywaniu najpierw znaczenia dosłownego, a później głębszego; zob. też alegoreza w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik alegoreza alegorezy dopełniacz alegorezy alegorez celownik alegorezie alegorezom biernik alegorezę alegorezy narzędnik alegorezą alegorezami miejscownik alegorezie alegorezach wołacz alegorezo alegorezy - przykłady:
- (1.1) Alegoreza była stosowana już w antyku, ale rozwinęła się w średniowieczu.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. allēgoréo – interpretuję alegorycznie[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) allegorizing
- francuski: (1.1) allégorisme
- niemiecki: (1.1) Allegorese
- źródła:
- ↑ Słownik terminów literackich, red. Janusz Sławiński, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 2000, ISBN 83-04-04417-X, s. 23.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.