albinizm (język polski)
albinizm (1.1)
- wymowa:
- IPA: [alˈbʲĩɲism̥], AS: [albʹĩńism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) med. wet. wrodzony brak barwnika skóry, włosów u ludzi i zwierząt; zob. też albinizm w Wikipedii
- (1.2) bot. brak chlorofilu
- odmiana:
- (1.1-2)[1] blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik albinizm dopełniacz albinizmu celownik albinizmowi biernik albinizm narzędnik albinizmem miejscownik albinizmie[2] wołacz albinizmie[2] - przykłady:
- (1.1) Jan ma albinizm. Albinizm to wrodzony defekt genetyczny.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) bielactwo
- antonimy:
- (1.1) melanizm
- hiperonimy:
- (1.1) leucyzm
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. albinos m, albinoska ż
- przym. albinotyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. albinisme < łac. albus → biały[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) альбінізм m; (1.2) альбінізм m
- bułgarski: (1.1) албинизъм m; (1.2) албинизъм m
- duński: (1.1) albinisme w
- esperanto: (1.1) albinismo
- francuski: (1.1) albinisme
- hiszpański: (1.1) albinismo m
- rosyjski: (1.1) альбинизм m; (1.2) альбинизм m
- szwedzki: (1.1) albinism w
- ukraiński: (1.1) альбінізм m; (1.2) альбінізм m
- węgierski: (1.1) albinizmus
- włoski: (1.1) albinismo m; (1.2) albinismo m
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
- ↑ Hasło „albinizm” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.