afazja (język polski)

wymowa:
, IPA: [aˈfazʲja], AS: [afazʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. zaburzenia mowy lub rozumienia mowy na skutek uszkodzenia mózgu; zob. też afazja w Wikipedii
odmiana:
(1.1) [1]
przykłady:
(1.1) Stworzyła neurocybernetyczny model przetwarzania wyobrażeń złożonych sytuacji lękotwórczych u chorych z afazją.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. afatyk m, afatyczka ż
przym. afatyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. αφασία[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, red. Halina Zgółkowa, t. 1, Wydawnictwo Kurpisz, Poznań 1994-2005, ISBN 83-900203-3-5, s. 86.
  2. Hasło „afazja” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.