admiracja (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) książk. daw. przejaw podziwu i uwielbienia dla kogoś lub czegoś
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik admiracja admiracje dopełniacz admiracji admiracji / admiracyj celownik admiracji admiracjom biernik admirację admiracje narzędnik admiracją admiracjami miejscownik admiracji admiracjach wołacz admiracjo admiracje - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) podziw, uwielbienie, zachwyt
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. admirator mos, admiratorka ż, admirowanie n
- czas. admirować ndk.
- przym. admiracyjny
- przysł. admiracyjnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. admiratio → podziw < łac. admirari → podziwiać[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) admiration
- arabski: (1.1) إكبار m
- bułgarski: (1.1) адмирация ż
- portugalski: (1.1) admiração ż
- źródła:
- ↑ Hasło „admiracja, admirować” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.