ablegier (język polski)
- wymowa:
- IPA: [abˈlɛɟɛr], AS: [ableǵer], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- podział przy przenoszeniu wyrazu: ab•le•gier[1]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) ogrod. rodzaj sadzonki powstałej z bocznego pędu przysypanego ziemią i odciętego po ukorzenieniu; zob. też ablegier w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ablegier ablegry dopełniacz ablegra ablegrów celownik ablegrowi ablegrom biernik ablegier ablegry narzędnik ablegrem ablegrami miejscownik ablegrze ablegrach wołacz ablegrze ablegry - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) odkład
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ablegrowanie n
- zdrobn. ablegierek mos/mrz
- czas. ablegrować ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Ableger[2][3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „ablegat” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 2.
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 23.
- ↑
Hasło „ablegier” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.