ablegierek (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌablɛˈɟɛrɛk], AS: [ableǵerek], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) zdrobn. ablegier
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) przen. żart. potomek, dziecko[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ablegierek ablegierki dopełniacz ablegierka ablegierków celownik ablegierkowi ablegierkom biernik ablegierek ablegierki narzędnik ablegierkiem ablegierkami miejscownik ablegierku ablegierkach wołacz ablegierku ablegierki - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ablegierek ablegierkowie dopełniacz ablegierka ablegierków celownik ablegierkowi ablegierkom biernik ablegierka ablegierków narzędnik ablegierkiem ablegierkami miejscownik ablegierku ablegierkach wołacz ablegierku ablegierkowie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (2.1) latorośl
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ablegier mrz, ablegrowanie n
- czas. ablegrować ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. ablegier + -ek
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: ablegier
- (2.1) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: potomek, dziecko
- źródła:
- ↑
Hasło „ablegierek” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.