WNP (język polski)
flaga WNP (1.1)
- wymowa:
- ‹wu-en-pe›, IPA: [vu‿ɛ̃n‿ˈpɛ], AS: [vu‿ẽn‿pe], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. na ost.
-
- znaczenia:
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj żeński albo nijaki[1]
- (1.1) = Wspólnota Niepodległych Państw; zob. też WNP w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) nieodm.,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik WNP WNP dopełniacz WNP WNP celownik WNP WNP biernik WNP WNP narzędnik WNP WNP miejscownik WNP WNP wołacz WNP WNP - przykłady:
- (1.1) 12 (= dwanaście) krajów byłego ZSRR utworzyło w grudniu 1991 (= tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątego pierwszego) roku WNP.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. WNP-owski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- skrótowiec od Wspólnota Niepodległych Państw
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) CIS
- białoruski: (1.1) СНД
- czeski: (1.1) SNS
- duński: (1.1) SNG
- francuski: (1.1) CEI
- hiszpański: (1.1) CEI
- islandzki: (1.1) SSR
- niemiecki: (1.1) GUS
- rosyjski: (1.1) СНГ
- słowacki: (1.1) SNŠ
- ukraiński: (1.1) СНД
- włoski: (1.1) CSI
- źródła:
- ↑ Hasło „WNP” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 1313.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.