Syn Człowieczy (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) rel. peryfr. w teologii chrześcijańskiej: określenie Jezusa Chrystusa podkreślające, że jest on człowiekiem[1]
- odmiana:
- (1.1) blm, związek zgody,
przypadek liczba pojedyncza mianownik Syn Człowieczy dopełniacz Syna Człowieczego celownik Synowi Człowieczemu biernik Syna Człowieczego narzędnik Synem Człowieczym miejscownik Synu Człowieczym wołacz Synu Człowieczy - przykłady:
- (1.1) Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim, wtedy zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) Jezus Chrystus, Chrystus Król; peryfr. Syn Boży, Pomazaniec Boży, Baranek Boży
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- hiszpański: (1.1) Hijo del Hombre m
- nowogrecki: (1.1) Υιός του Ανθρώπου m
- źródła:
- ↑
Hasło „Syn Człowieczy” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Mt 25, 31
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.