Rost (język niemiecki)

Rost (1.1) am alten Zug

Roste (1.2-3)

Rost (1.5)

wymowa:

lp IPA: [ʀɔst] wymowa austriacka lm IPA: [ˈʀɔstə]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rdza

(1.2) (pozioma) krata

(1.3) ruszt

(1.4) biol. Pucciniomycetes^[1], przedstawiciel klasy rdzy

(1.5) bot. rdza (choroba roślin)

(1.6) forma skrócona od Bettrost, Lattenrost → stelaż do łóżka

temat słowotwórczy

(2.1) (w złożeniach) dotyczący rdzy, rusztu, kraty

odmiana:

(1.1-6)^[2]

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Rost	die Roste
dopełniacz	des Rostes des Rosts	der Roste
celownik	dem Rost	den Rosten
biernik	den Rost	die Roste

przykłady:

(1.1) An den Elementen hat sich schon Rost gebildet. → Na tych elementach utworzyła się już rdza.

(1.1) Die Elemente setzen schon Rost an. → Te elementy pokrywają się już rdzą.

(1.2) Ich mag Fleisch vom Rost. → Lubię mięso z rusztu.

(1.3) Anstatt einer Fußmatte haben wir einen Rost vor der Tür. → Zamiast wycieraczki mamy kratę przed drzwiami.

składnia:

(2.1) w złożeniach Rost + rzecz./przym. (np. Rostbraten, rostfrei)

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. rosten

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

rzeczownik Rost w lm jest spotykany tylko w słownictwie fachowym

źródła: