Rauch (język niemiecki)

Rauch (1.1)

wymowa:

lp IPA: /raʊ̯x/

​ wymowa austriacka ​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dym

odmiana:

(1.1)^[1]blm

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	der Rauch
dopełniacz	des Rauchs des Rauches
celownik	dem Rauch przest. dem Rauche
biernik	den Rauch

przykłady:

(1.1) Kein Rauch ohne Flamme. → Nie ma dymu bez ognia. (dosł. bez płomienia)

(1.1) Der Rauch beißt in den Augen. → Dym gryzie w oczy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Rauchen n, Räuchern n, Raucherei ż, Raucher m, Raucherin ż

czas. rauchen, räuchern

związki frazeologiczne:

(1.1) in Rauch aufgehen

etymologia:

śwn. rouch < swn. rouh (od riechen^[2]) < pragerm. rauki

uwagi:

źródła: