Polsko (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpɔlskɔ], AS: [polsko]

​

znaczenia:

rzeczownik, forma fleksyjna

(1.1) W. od Polska

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: Polska

źródła:

Polsko (język czeski)

Polsko (1.1)

wymowa:

​

podział przy przenoszeniu wyrazu: Pol•sko

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. polit. Polska

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Polsko
dopełniacz	Polska
celownik	Polsku
biernik	Polsko
wołacz	Polsko
miejscownik	Polsku
narzędnik	Polskem

przykłady:

(1.1) Polsko je republikou s bohatou historií. → Polska jest republiką z bogatą historią.

(1.1) Tisíce Němců z bývalé NDR, kteří nemají práci, hledají zaměstnání v Polsku. → Tysiące Niemców z byłej NRD, którzy nie mają pracy, szukają zatrudnienia w Polsce. (z Internetu)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Polák m, Polka ż, polština ż

przym. polský

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: