Pasztun (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈpaʃtũn], AS: [paštũn], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) etn. członek głównej grupy etnicznej Afganistanu i Pakistanu, mówiący językiem paszto[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Pomóż Pasztunowi, odwdzięczy ci się po dwakroć; zrań Pasztuna, odpłaci ci się po dwakroć. (przysłowie afgańskie)[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) daw. Patan
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pasztuński m, paszto n
forma żeńska Pasztunka ż
przym. pasztuński
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) Pashtun
  • bośniacki: (1.1) Paštun m
  • francuski: (1.1) Pachtoun
źródła:
  1. Mateusz Kłagisz, Perskie (dari) zapożyczenia oraz kalki językowe w języku paszto, „Studia Linguistica”, „Universitatis Iagellonicae Cracoviensis” 125/2008, s. 79.
  2. „Arcana”, wydania 79–82, wyd. Arcana, 2008, s. 127.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.